خوردن همیشه لذت بخش است اما پردردسر
شیرینی چیست؟
شیرینی به ماده غذایی اطلاق می‌گردد که ماده اصلی آن شکر یا پودر قند یا قندهای مصنوعی باشد و در تعریف آن‌قدر گسترده است که شکلات‌ها را هم در بر می‌گیرد. در اغلب شیرینی‌ها، آرد و تخم‌مرغ ماده اصلی تشکیل دهنده علاوه بر مادهٔ شیرین‌کننده به‌شمار می‌آیند. طعم شیرین مواد در دما های مختلف متفاوت است. شیرینی از رابطه‌ی مستقیم دما پیروی میکند. بر این اساس هرچه دمای محصول (خوراکی) بیشتر باشد طمع شیرین بیشتر بر ذائقه حس میشود، و هرچه دما پایین تر باشد کم تر طعم شیرین حس میشود.
به جزء شیرینی‌های اصیل قدیمی ایران مانند ریس، نوقا، گز و سوهان ، شیرینی‌ها در شیرینی فروشی‌های ایران به دو دسته اصلی شیرینی خشک و تر تقسیم می‌شوند. شیرینی‌های خشک شیرینی‌هایی هستند که در تهیه آن‌ها از خامه استفاده نشده باشد و قابلیت نگهداری برای مدت بالا را داشته باشند.
از معروف‌ترین این شیرینی‌ها می‌توان به شیرینی قرابیه، زبانی، کشمشی، دانمارکی و مربایی اشاره کرد. شیرینی‌های تر شیرینی‌هایی هستند که در تهیه آن‌ها از خامه استفاده شده باشد و برای نگهداری باید در محیط یخچال نگهداری شوند. از معروف‌ترین این شیرینی‌ها می‌توان به شیرینی خامه‌ای و رولت اشاره کرد.
با اینکه اصولاً عمر شیرینهای تر به خاطر شرایط نگهداری آنان و همچنین کم بودن تولید و مصرف محصولات لبنی در ایران در مقایسه با کشورهای اروپایی، نمی‌تواند زیاد بوده باشد، تنوع این نوع شیرینی ها به نوعی بیانگر خلاقیت و ظرافت طبع ایرانی می‌باشد. ایرانیان تاریخی طولانی در تولید شیرینی جات داشته اند، بستنی البته نه به صورت فعلی، ۲۴۰۰ سال پیش در ایران اختراع شده‌است و ریشه تاریخی شیرینی‌های خشک غربی (cookie) به کلوچه ایرانی در ۱۳۰۰ سال پیش می‌رسد.
البته حداقل در مورد بستنی، ایرانیان آنچنان در تاریخ تحول آن مشارکت نداشته اند که شاید ریشه در کم بودن تولید و مصرف محصولات لبنیاتی در آسیا نسبت به اروپا داشته باشد، که آن هم ریشه در مشکل دار بودن هضم لاکتوز برای اکثر مردم آسیا دارد.